Coraz więcej osób decyduje się na wspólny kredyt hipoteczny, widząc w nim szansę na uzyskanie wyższej kwoty finansowania i korzystniejszych warunków umowy. Choć takie rozwiązanie ma wiele zalet, wiąże się również z określonymi obowiązkami i ryzykiem, o których warto wiedzieć, zanim podpisze się umowę z bankiem.
Czy warto brać kredyt hipoteczny z drugą osobą?
Decyzja o tym, czy warto wziąć kredyt hipoteczny z drugą osobą, zależy od relacji między stronami, ich stabilności finansowej i poziomu wzajemnego zaufania. Wskazując na zalety kredytu z partnerem, wskazać należy na kwestię – zwiększona zdolność kredytowa – bank, oceniając dochody dwóch osób, może przyznać wyższą kwotę finansowania lub zaproponować korzystniejsze warunki umowy. Samo uzyskanie zgody na kredyt hipoteczny może być łatwiejsze, gdy wniosek składany jest wspólnie z drugą osobą, szczególnie jeśli jedna z nich ma krótszy staż pracy lub niższe zarobki.
Jednocześnie istnieją istotne ryzyka przy kredycie z drugą osobą. Współkredytobiorcy ponoszą pełną, solidarną wspólną odpowiedzialność wobec banku, co oznacza, że w razie problemów z terminową spłatą jednej osoby, druga musi przejąć cały ciężar zobowiązania. W przypadku rozstania, rozwodu czy konfliktu bank nadal traktuje obie strony jako solidarnych dłużników.
Wspólny kredyt hipoteczny może być dobrym rozwiązaniem – pod warunkiem, że decyzja zostanie dobrze przemyślana i poprzedzona wzajemnym zaufaniem oraz stabilną sytuacją finansową.
Nie wiesz, jak zabezpieczyć się prawnie i finansowo przed ryzykiem? Skonsultuj swoją sytuację! Ekspert kredytowy Warszawa pomoże Ci przeanalizować ryzyka i wskaże najbezpieczniejszą opcję dla Twojego wspólnego kredytu.
Kto odpowiada za spłatę wspólnego kredytu?
Standardem jest solidarna odpowiedzialność współkredytobiorcy. Co oznacza, że bank może żądać całości świadczenia od dowolnego z kredytobiorców, którzy podpisali umowę kredytową – niezależnie od ich wewnętrznych ustaleń. W praktyce dotyczy to zarówno sytuacji określanej skrótowo jako „kredyt hipoteczny małżonkowie”, jak i wariantu „kredyt wspólny bez ślubu”. Sama rozdzielność majątkowa, rozwód czy rozstanie nie zwalnia z długu wobec banku, a może wpływać jedynie na rozliczenia wewnętrzne między stronami.
Jeśli jeden ze współkredytobiorców przestanie spłacać raty, bank może dochodzić całości należności od drugiego. Dlatego przy zaciąganiu zobowiązania warto jasno określić zasady partycypacji w spłacie i pamiętać, że odpowiedzialność współkredytobiorcy wobec banku jest pełna i solidarna.
Co się dzieje po rozstaniu współkredytobiorców?
Rozstanie nie rozwiązuje zobowiązania kredytowego. Nadal obowiązuje ta sama umowa kredytowa i wspólna odpowiedzialność. Aby jedna ze stron została zwolniona z długu, konieczne jest podpisanie aneksu i uzyskanie zgody banku. Aby bank taką zgodę wyraził badana jest ponownie zdolność kredytowa osoby, która miałaby przejąć cały kredyt. Najczęstsze rozwiązania w przypadku rozstania to:
- sprzedaż nieruchomości i spłata całości kredytu
- przejęcie długu przez jedną stronę
- zastąpienie współkredytobiorcy innym
- refinansowanie kredytu w innym banku
Czy współkredytobiorca zwiększa zdolność kredytową?
Co do zasady tak, jednak nie zawsze się tak dzieje. Zwykle współkredytobiorcę „dobieramy”, aby zwiększyć zdolność kredytową – dodatkowe stabilne dochody, którymi dysponuje współkredytobiorca, podnoszą zdolność kredytową. W niektórych przypadkach jednak współkredytobiorca może tę zdolność obniżyć. Należy bowiem uwzględnić też zobowiązania tej osoby, historię kredytową i koszty utrzymania – te czynniki mogą efekt osłabić.
Jeśli współkredytobiorca ma nieregularne dochody, zobowiązania alimentacyjne lub negatywną historię kredytową, może to negatywnie wpłynąć na decyzję banku i ostatecznie obniżyć łączną zdolność kredytową pary. Dlatego decyzja – czy kredyt hipoteczny z drugą osobą to dobre rozwiązanie, warto poprzedzić analizą w banku lub u doradcy.
Przeczytaj także: Refinansowanie kredytu hipotecznego – Kompletny przewodnik – Kiedy warto, jak przenieść i ile oszczędzisz? Jest to ważny temat, bo refinansowanie jest często wykorzystywane do zmiany struktury kredytobiorców.